Zaczęło się od niewielkiej palety - 40x60 cm - i sporej ilości wolnego czasu. Paleta wyglądała początkowo tak. Chwilę potem z zapałem szlifowałam drewno, które było dość niewdzięczne, ale po żmudnej pracy w końcu stało się niemal idealnie gładkie. Do szlifowania używałam specjalnego korkowego klocka i papierów ściernych o różnej ziarnistości. Większe powierzchnie zostały też potraktowane szlifierką elektryczną.
Potem przyszedł czas na malowanie. Drewno miało być jaśniejsze, ale słoje nadal widoczne, więc użyłam wodnej bejcy w kolorze białym. Po paru warstwach uzyskałam taki efekt, o jaki mi chodziło. Na to położyłam dwie warstwy lakieru.
O dziwo - bo spodziewałam się, że najtrudniej będzie mi doprowadzić paletę do ładu - najwięcej problemów miałam ze znalezieniem odpowiedniej pianki, która byłaby siedziskiem. Mogłam kupić idealnie wymierzoną u tapicera, ale usłyszałam tam cenę przekraczającą 200 zł, a przecież miał to być mebelek stworzony po kosztach... Po wielu (naprawdę wielu) poszukiwaniach kupiłam używany materac do dziecięcego łóżeczka, pocięłam na prostokąty, a dwa z nich skleiłam klejem kontaktowym.
Ponieważ nie chciałam, żeby brzegi tak powstałej poduszki były wyraźnie wyczuwalne podczas siedzenia, uszyłam z grubszego, polarowego materiału coś w rodzaju poszewki. Jest przyszyta na stałe, żeby dobrze trzymać piankę. Na to powstało oliwkowo-szare poszycie, tym razem z zamkiem, więc w razie czego mogę w każdej chwili je zdjąć, wyprać lub wymienić. Biorąc jednak pod uwagę, ile nerwów straciłam podczas szycia tego jednego, chyba długo nie będę miała ochoty nic zmieniać ;)
Od dołu do poszycia przymocowane są tunele, przez które przewlekłam sznurki - zawiązuje się je wokół jednej belki palety, żeby całość się nie ruszała.
Ostatnim elementem było przymocowanie kółeczek. Początkowo chciałam sporo większe, ale cieszę się, że zdecydowałam się na mniejsze.
Całość - z duuużymi przerwami - zajęła mi bagatela... cztery miesiące. Ale było warto! :) Puf idealnie wpasował się w otoczenie :)
I dzięki temu Pan Koteł ma swoje własne miejsce... ;)
I did it! Old pallet has been turned into ottoman. Comfy grey cushion + wheels make it super cute :)
Rewelacja! Uwielbiam meble z palet, mimo że stały się bardzo popularne zawsze są wyjątkowe. A ten kot... cudo :)
OdpowiedzUsuńPalety mają w sobie coś wyjątkowego! I można je dopasować całkowicie do siebie :)
UsuńW kocie też jestem zakochana! ;)
Świetna pufa- super pomysł ;)
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję! :)
UsuńJestem pod ogromnym wrażeniem, siedzisko wyszło rewelacyjne, tapicer niech się schowa :)
OdpowiedzUsuńDziękuję! :) Do tapicera mi jeszcze daleko, ale chyba wyszło nieźle :D
UsuńŚwietnie napisane. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńSolidnie napisane. Pozdrawiam i licżę na więcej ciekawych artykułów.
OdpowiedzUsuńSolidnie napisane. Pozdrawiam i liczę na więcej ciekawych artykułów.
OdpowiedzUsuń